„Zawsze wiesz, co masz, ale nigdy nie wiesz, co dostaniesz”. To powiedzenie przypomniało mi się dwa lata temu, kiedy starałem się o pracę w WEPA. Zmiana pracy była dla mnie początkowo krokiem w nieznane. Jednak teraz, dwa lata po rozpoczęciu pracy, jestem naprawdę szczęśliwy, że go wykonałem. Szczególnie współpraca z zespołem, złożonym z ludzi w różnym wieku, układa się znakomicie. Rozmowy z młodszymi kolegami dają mi nowe perspektywy, bo okazuje się, że do najlepszego rozwiązania nie zawsze prowadzi znana droga. Otwarta kultura komunikacji w zespole zawsze zapewnia wymianę na partnerskich zasadach. Albo inaczej mówiąc: nie ma osoby, z którą nie spotkałbym się także prywatnie.

Czy to w pracy, z rodziną, czy podczas uprawiania mojego hobby w stowarzyszeniu karnawałowym. Zawsze staram się dotrzymać słowa i przywiązuję dużą wagę do tego, żeby można było na mnie polegać. Członkiem stowarzyszenia karnawałowego jestem od 30 lat i przez wiele lat działałem w jego zarządzie. Moim najważniejszym przeżyciem z tego okresu był z pewnością sezon karnawałowy 2009, podczas którego pełniłem funkcję księcia w triumwiracie („Dreigestirn”).